Nie czytałam powieści graficznych, więc nie wiedziałam, czego się spodziewać. Pierwszy sezon bardzo mi się podobał, ale drugi był jeszcze lepszy! Bohaterowie mierzą się z nowymi problemami, ale cały czas pozostają sobą, fajnie jest obserwować, jak dorastają do pewnych decyzji i zachowań.
Dużo ludzi zarzuca serialowi, że jest za słodki itd itp, i po części się zgadzam, ale to sprowadza się głównie do kwestii animacji. Bo jeśli chodzi o postacie i ich zachowania, to ja naprawdę widzę nastolatków, i to jest fajne, szczególnie przy innych serialowych propozycjach. W tym sezonie są poruszane cięższe kwestie niż w pierwszym, i bardzo dobrze jest to wszystko rozegrane, z taktem i bez dramatyzowania.
Drugi sezon z rzędu, jestem pod wrażeniem Kita. Radzi sobie świetnie, jest w nim taka szczerość, która wręcz rozbraja. Rośnie nam świetny aktor.