Niby nic się w tej scenie nie dzieje, ale człowiek ma ciary na całym ciele. Ten serial tak ocieka mrokiem, to jest coś niesamowitego. Widz zagłębia się w ciemności tego miasta, nawet sam nie wie kiedy. Scenariusz, muzyka, oświetlenie, świetna reżyseria Pasikowskiego... No to jest majstersztyk. Mięsiste postaci, każda postać epizodyczna tutaj jest "jakaś", nie ma recytowania kwestii przez papierowych bohaterów. Genialnie zagrane nawet najmniejsze, niby mało istotne role, które z łatwością mogłyby być papierowe i przeźroczyste, a nie są (np. Dorota Chotecka, Ryszard Ronczewski). Oderwać wzroku od ekranu nie można. Przynajmniej ja nie mogłem i nie chciałem.